فلسفه به مدرسه می‌رود

فلسفه به مدرسه می‌رود درباره‌ی اهمیت آموزشی فلسفه در مدرسه‌ی ابتدایی است. برای انجام این کار، تلاش شده تا میان بیان حالت کلی و شرایط خاص تعادل برقرار شود.
بخش دوم کتاب به بحث پیرامون سؤال کلی از سهم فلسفه در تعلیم‌و‌تربیت مدارس ابتدایی و متوسطه می‌پردازد. بازگویی‌های مکرر افلاطون به‌دنبال فراهم‌کردن منظری تاریخی و منابعی است که به صحنه‌ی آموزشی امروزی نشان دهد فلسفه را در کجای این طیف از پیشنهادات قابل‌دسترس درباره‌ی برنامه‌ی‌درسی به مدیر مدرسه‌ی امروز می‌توان قرار داد.
بخش سوم و فصل 14 به بررسی سهم دو شاخه‌ی مشخص فلسفه- ‌یعنی اخلاق و زیبایی‌شناسی در آموزش می‌پردازند. سؤال‌های خلاقیت که در فصل 14 به آن‌ها می‌پردازیم از جمله مواردی هستند که در فلسفه در کلاس درس غایب مطرح شده بودند. این بحث نهایی نیست اما شاید مقدمه‌ای برای موشکافی‌های بیشتر تلقی شود. همین امر درباره‌ی نکات مربوط به تعلیم‌و‌تربیت مدنی و اخلاقی نیز صادق است.
در بخش چهارم کتاب فلسفه به مدرسه می‌رود تلاش شده که به موضوع‌های درسی خاص در سطوح آموزشی خاص پرداخته شود تا نشان دهد فلسفه چگونه به آن‌ها ارتباط دارد. این موضوع‌های درسی شامل، هنرهای زبانی، علوم، و مطالعات اجتماعی هستند.
بخش پنجم به درون‌مایه‌ی تمرین آموزشی و اصلاح آموزشی برمی‌گردد که در فصل 1 آمده بود. تأمل‌هایی در خصوص اهمیت فلسفه‌ در مدرسه‌ی ابتدایی در حفظ گسترش برنامه‌ی درسی، آماده‎سازی معلم، و تدریس تفکر در کلاس درس پیشنهاد می‌شود.
بخش ششم یعنی فصل 15 (سخن آخر) به فلسفه‌ی کودکی اشاره دارد.