کندوکاو اخلاقی: برنامه‌ی نوس
برنامه‌ی نوس هم شامل هر سه مرتبه می‌شود و در مقایسه با لیزا، بر مفاهیم نسبت به ابزار یا تفکر نقادانه توجه بیشتری شده است. دلیل این امر تلاش برنامه‌ی نوس جهت آماده کردن کودکان برای افزایش سواد اخلاقی است که برنامه‌ی لیزا لازم دارد، درست مثل پیکسی و کیو و گاس که تلاش می‌کنند فراست فلسفی بیشتری برای کودکان مهیا کنند که کشف هری استاتل‌میر لازم خواهد داشت.
این بدین معنا نیست که نوس نمایانگر سرآغاز کندوکاو اخلاقی است. کودکان در هیچ سنی از مسائل اخلاقی رها نیستند و بنابراین می‌توان انتظار داشت برنامه‌ی درسی فلسفه برای کودکان به تهیه‌ی برنامه‌ی درسی کندوکاو اخلاقی ادامه دهد، اما برای کودکانی که از این هم کوچکتر هستند.
نوس یک معلمِ تربیت اخلاقی را نشان می‌دهد که با چالش‌های متمایزی روبه‌روست. برای مثال، این واقعیت که نوس چنان پیوند تنگاتنگی با پیکسی دارد که چنانچه کودکان در سال‌های پایین‌تر این کتاب را نخوانده باشند، ممکن است از رفتار کودکان در پایان داستان (مانند آمادگی برای تشکیل جامعه‌ی کندوکاو) تا حدودی احساس گیجی کنند. در نوس انبوهی از مفاهیم انتزاعی وجود دارد — برخی اخلاقی و برخی روش‌شناختی. معلم باید به‌نوعی از صبر و تحمل دانش‌آموزان بهره بگیرد تا بتوانند در پیچ‌و‌خم روایت و در مقابل هجوم واژگان خشک و کسل‌‌کننده دوام بیاورند. (اینجا جایی است که می‌توان به تمرین‌های راهنمای معلم متوسل شد.) و بالاخره کشمکشی میان کودکان و زرافه‌ها بر سر ضمیر نوس وجود دارد، در کنار آن، کشمکش بین دو تصور متفاوت از تربیت اخلاقی که توسط مادر پیکسی و خانم مرله نشان داده می‌شود.
اگر دقیق‌تر باشیم، این کشمکش بیشتر از آنکه میان دو معلم باشد تعارض میان دو شکل از تربیت اخلاقی است. بالاخره، این چیزی است که موضوع نوس است: از یک طرف، روش «راهنمایی اخلاقی» خانم مرله و از سوی دیگر، روش گفت‌وگوی اخلاقی مادر پیکسی که در آن کودکان اجازه دارند درباره‌ی مفاهیم اخلاقی بحث کنند، قبل از اینکه از آن‌ها انتظار داشته باشیم آن مفاهیم را «قبول کنند».
در واقع، این تعارض ممکن است واهی باشد. مسئله در نتیجه‌ی به‌کار‌گیری هر دو رویکرد در زمان یکسان برای گروه یکسانی از کودکان است. روش خانم مرله، در واقع برای گروه کودکان خیلی کوچکتر مناسب است — برای مثال، آن‌هایی که مخاطب داستان‌های اِزوپ هستند. همچنین ممکن است رویکرد مادر پیکسی بیشتر مناسب کودکانی باشد که از رده‌ی سنی توصیه‌شده‌ی ما بزرگترند. امید است کودکان ۱۱و ۱۲ ساله متوجه شوند که می‌توانند با موفقیت با نوس پیش بروند، حتی اگر بعضی از مسیرها سنگلاخ باشند.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.